EGEMENLİK YOLU 
(23 Nisan Ulusal Egemenlik Oratoryosu)    

Ana koştu, oğul koştu,
Babaları şehit düştü.
Ana yurdu halkımın,
Anadolu’m cennet vatan,
Esarete yenik düştü.

Yokluk içindeyken vatanın bağrı,
Öbek öbek çökmüşken yüreklere ağrı,
Duyuldu Samsun’dan yeni bir çağrı;
“Ya istiklal ya ölüm!”, haykırdı ülkem.

Silah oldu anaların elleri,
Mermi oldu çocukların gözleri.
Ana yurdu halkımın,
Anadolu’m doğruldu yerinden,
Adım adım hürriyete koştu.

Erzurum’dan Sivas’a çağladı millet,
Yolun başındaydı daha hürriyet,
Antep’ten Maraş’a koptu kıyamet
Düşmanın üstüne kükredi ülkem.

Analar kağnı çekti cepheye, 
Yas tutmadı şehit düşen eşine.
Başı dik yüreği yüce.
Ana yurdu halkımın,
Anadolu’m eğmedi başını,
Direndi, siper oldu halkına.

Sakarya’dan bir gök yarıldı,
Yağdı düşmana, insan kıyıldı.
Ulu Önderin izinde can feda sayıldı,
Dumlupınar’da şimşek gibi çaktı ülkem.

Düşmedi bayrak elden yere,
Uğruna feda binlerce insan;
Yaşlı, genç, kız kızan. 
Ana yurdu halkımın,
Anadolu’m yaslı yurdum,
Sel oldu aktı düşmana.

Mavi gözleri çakmak çakmak Ata’mın,
Hedefi gösterdi, son noktası düşmanın,
Açlığını unutup kurşun atan dedemin,
Özgürlüğe inanmış ordusuydu ülkem.

Al bayrakla geçtikçe askeri,
Yıkılmış evlerden sevinçle çıktı, 
Coşkusuyla sardı yarasını.
Ana yurdu halkımın,
Anadolu’m özgür vatan,
Haykırdı zafere şehir şehir.

30 Ağustos’ta başlayan mücadele,
Dalga dalga yürüdü en son hedefe,
9 Eylül günü İzmir’den denize
Kahramanca döktü düşmanı ülkem.

Başı dik anamın, onurlu,
Gözleri yarına umutla dolu,
Kızı özgür, oğlu mert,
İstiklale baş koymuş bir millet.
Ana yurdu halkımın,
Anadolu’m şanlı yurdum,
Bir kez daha yendi düşmanı

Bir güneş doğdu kara gecenin içine,
Parladı gökyüzü aydınlandı ülkem.
Egemenlik hakkına kavuştu millet,
Medeniyet yoluna uzandı ülkem.

El ele, omuz omuza
Yeniden kurdu vatanı.
Anayurdu halkımın,
Anadolu’m kutsal yurdum
Atatürk’ün ışığında, 
Tarihe bir daha yazdı adını.

Çıkarın bayrakları, süslensin sokaklar,
Sevinip oynasın, şenlensin çocuklar,
Hep bir ağızdan söylensin şarkılar,
Kutlasın egemenlik bayramın ülkem.
    
Dünyada tek çocuk bayramı,
Çocuklara armağan Ata’dan…
Bütün uluslar geliyor yurduma,
Renk renk, dil dil, toplanıp,
“Yurtta sulh, cihanda sulh!” 
Sesleniyor dört bir yana.

Haykırıyor her çocuk yedi düvele,
Bağımsızlık ateşini yakmış yüreğine.
Ata’mdan miras, ulusal egemenliğe,
Sahip çıkmak için ant içmiş ülkem.

Ders veriyor dosta düşmana,
Kardeşliği ve barışı…
Ana yurdu halkımın,
Anadolu’m kadim yurdum,
Kucaklıyor her ulusu,
Bayramının coşkusuyla.

Mustafa Kemal ışığında Cumhuriyet,
Yaşayacak bağımsız ve ilelebet.
Yazamaz tarih bir daha esaret,
Hiç yılmadan yürüyecek, sonsuza ülkem.

Egemendir şimdi irade
Millet ile yol olacak geleceğe.
Bu armağanı veren yüce Önder’e;
Saygı olsun, minnet olsun,
Bağımsızlık uğruna can feda olsun…

Mustafa ÜNVER